woensdag 14 april 2010

Nieuw bewijs moordzaak Tamara Wolvers

Het Openbaar Ministerie heeft nieuw bewijs te ingebracht in de hogerberoepszaak tegen Jacob G. (41), die verdacht wordt van de moord op Tamara Wolvers (28) uit Alphen in 2006. Dat kwam vandaag aan de orde bij het gerechtshof in Den Haag tijdens de regiezitting. Jacob G. -een aangetrouwde oom van Tamara, die altijd heeft ontkend- werd in juli 2008 door de Haagse rechtbank vrijgesproken na een eis van vijftien jaar cel.

Het nieuwe bewijs bestaat uit een nieuwe DNA-bemonstering van de kamerjas waarin Tamara in haar ouderlijke woning werd gevonden, met een plastic zak over haar hoofd en een mes in haar borst. Volgens het OM gaat het ditmaal om een spoor dat helemaal matcht met de verdachte.

In december zou het OM volgens advocaat S. Jansen van de verdachte nog hebben geprobeerd zijn cliënt weer in voorlopige hechtenis te nemen, maar dat verzoek werd toen door de raadkamer van het hof afgewezen. De advocaat heeft inmiddels een tegenonderzoek laten verichten op het nieuwe monster. Daarbij zou ook nog een spoor van een ander persoon zijn komen bovendrijven.

Jacob G. werd eerder door de rechtbank vrijgesproken omdat de toen door het OM ingebrachte bewijssporen niet onomstotelijk van de verdachte afkomstig zouden zijn. Het OM vroeg het hof woensdag om het ter zitting laten horen van een deskundige van het Nederlands Forensisch Instituut over het nieuwe bewijs.

Ook heeft het OM inmiddels een rapportageopdracht gegeven aan een statisticus. Op 30 juni zal nog een pro-formazitting dienen waarop over de OM-verzoeken zal worden beslist. De inhoudelijke behandeling vindt pas na de zomer plaats.

Update 12 oktober 2010: Uiteindelijk dient het hoger beroep pas vandaag

Plaats op NuJij Voeg toe aan Blig Facebook Facebook

Verdachte moord café Noordplein vervroegd vrij

Jurick M. (27), die in café Noordplein in Rotterdamse kroeg Mohamed El Hassnaoui (53) zou hebben vermoord en twee mannen zwaar zou hebben verwond, is vervroegd vrijgelaten. Het Openbaar Ministerie eiste afgelopen vrijdag nog achttien jaar celstraf.

De rechtbank in Rotteram liet weten dat er onvoldoende bewijs is om de man langer vast te houden. De rechters doen over een kleine twee weken wel gewoon uitspraak in de zaak.

De schietpartij vond in mei vorig jaar plaats in café Noordplein. M. schoot uit noodweer, zo betoogde diens advocaat vorige week. Maar volgens justitie ging hij naar de kroeg om de confrontatie te zoeken. Dat mondde uit in een schietpartij, waarbij zes keer werd geschoten. Van zelfverdediging kon ook geen sprake zijn, meende de aanklager, onder meer omdat M. het wapen naar de kroeg had meegenomen. Het motief voor de moorden bleef volgens het OM wel onduidelijk.

M. kwam wel vaker met justitie in aanraking. Hij werd in het verleden meerdere malen veroordeeld voor bedreiging. Als minderjarige zat hij vast voor een poging tot doodslag.

Update 23 april 2010:: Het werd vrijspraak

Plaats op NuJij Voeg toe aan Blig Facebook Facebook

Tokohouder ontkent moorden op Stein en Karamatali

Tokohouder Dewradj 'Anand' J. (49) uit Amsterdam, die wordt gezien als de opdrachtgever voor de moord op René Karamatali en de moord op Brian Stein (bekend als de rioolpijpmoord en de kofferbakmoord) in 2008, zegt niets met de moorden te maken te hebben.

J. zei wel dat hij werd afgeperst door de latere moordslachtoffers Brian Stein en René Karamatali. De twee Surinamers werden enkele weken na hun plotselinge verdwijning in respectievelijk een riool in Almere-Buiten en in een kofferbak van een Peugeot in Nieuw-Vennep teruggevonden. Beiden waren op de dag van hun verdwijning in de toko van Dewradj J. geweest.

Dewradj J., zelf eigenaar van vier exotische groentewinkels, nam ooit de toko van Brian Stein waar, toen die een gevangenisstraf van zes jaar uitzat. Eenmaal uit de gevangenis eiste Stein volgens J. de winst op die hij volgens Stein had moeten draaien. "Stein wilde zeven ton van me. Hij kwam met vier zware jongens naar mij toe, onder wie René Karamatali. Ik moest betalen, want Stein moest Karamatali ook nog twee ton aflossen", zei J., die weigerde over de brug te komen.

Justitie verdenkt J. van het ronselen van een huurmoordenaar om Stein uit de weg te ruimen. Zo zou hij René Karamatali 20.000 euro hebben geboden voor de klus en twee andere moordkandidaten 50.000 euro.

Justitie ziet Dwight W. (36) als de man die in opdracht van de tokohouder Stein en Karamatali heeft doodgeschoten. Dwight W., die sinds zijn arrestatie heeft gezwegen, was destijds de vriend van Marion van de L. (44), de derde verdachte die nog vastzit in verband met de moorden en op haar beurt weer hartsvriendin en straatgenoot van J.'s ex-vriendin. De overige vier verdachten, van wie er gisteren drie verschenen, zijn voorlopig op vrije voeten.

Hoewel tokohouder J. zegt niets met de moorden te maken te hebben, verklaarde hij gisteren dat hij al op de dag van de moord op Stein op de hoogte was van zijn dood. Ruim twee weken later werd Stein gevonden. Op dat moment sloot de rechtbankvoorzitter in Rotterdam de eerste zittingsdag echter af.

Update 16 april 2010: Tegen Dwight W en Dewradj J. wordt 30 jaar cel geëist

Plaats op NuJij Voeg toe aan Blig Facebook Facebook

Jan de Lange deed zelfmoordpoging na dood Reineke

De Wassenaarse jonkheer Jan de Lange (49) heeft meteen nadat hij vorige week zijn vrouw Reineke (37) zou hebben doodgestoken, zichzelf van het leven proberen te beroven door beide polsen door te snijden. De zelfmoordpoging mislukte echter.

De Lange belde op tweede paasdag zelf de politie om te vertellen dat er in zijn villa aan de Koekoekslaan in Wassenaar iets ergs was gebeurd. In de woonkamer troffen agenten het lichaam van Reineke aan en tevens ook een bloedende Jan de Lange. Hij werd eerst naar het ziekenhuis gebracht voor behandeling en daarna door agenten meegenomen naar het politiebureau voor verhoor.

De Lange zou volgens kennissen de laatste tijd erg in de war en depressief zijn geweest. Het is niet duidelijk waarom de zaak juist op tweede paasdag zo escaleerde dat zijn echtgenote, met wie hij een half jaar daarvoor was getrouwd, kwam te overlijden.

Plaats op NuJij Voeg toe aan Blig Facebook Facebook

Lucia de Berk vrijgesproken

Verpleegster Lucia de Berk (48) is vandaag door het Hof in Arnhem vrijgesproken van de zeven moorden en drie moordpogingen waarvoor ze tot levenslange gevangenisstraf werd veroordeeld. Het Openbaar Ministerie (OM) vroeg vorige maand om vrijspraak.

De zaak tegen Lucia de Berk begon 8,5 jaar geleden met het overlijden van baby A. in het Juliana Kinderziekenhuis in Den Haag, waar De B. toen werkte. Het ziekenhuis gaf een verklaring van niet-natuurlijk overlijden af, waardoor het een zaak van justitie werd. De Berk werd in december 2001 opgepakt en zat bijna 6,5 jaar vast. Ze werd ervan verdacht dat ze patiënten ombracht met overdoses medicijnen. Vervolgens oordeelde de rechter dat 'als ze baby A heeft vermoord dan zal ze ook wel de 6 andere naar voren gebrachte doden hebben vermoord'. Deze onzinbewering werd 'stapelbewijs' genoemd om het geheel nog een schijn van verantwoording te geven.

"Het rechtssysteem werkt"  zei persraadsheer Mia Roessingh van het gerechtshof in Arnhem vandaag naar aanleiding van de vrijspraak. Mogelijk, maar het heeft wel lang geduurd en iemands leven is kapot gemaakt.

Na haar 'definitieve' veroordeling in 2006 zijn vele onderzoeken gedaan. Onder andere werd het statistich bewijs in de zaak met de grond gelijk gemaakt. De Hoge Raad oordeelde in 2008 dat de zaak moest worden overgedaan omdat men was gaan twijfelen of de dood van baby A. wel onnatuurlijk was. Omdat in die zaak het bewijs als sterkste gold, stonden sindsdien ook de andere 'moordzaken' ter discussie. Het OM vindt nu dat niet bewezen kan worden dat de vermeende slachtoffers, die allen ernstig ziek waren, door menselijk handelen zijn overleden.

Uniek was dat Harm Brouwer, topbaas van justitie zijn excuses aanbood. Natuurlijk haastte hij zich ook om te verklaren dat er 'geen fouten waren gemaakt'

Feiten uit het arrest:
  • Het verschil tussen medisch onverklaarbaar en medisch onverklaard overlijden. Het Hof Arnhem bekritiseert de steeds gebruikte term ‘medisch onverklaarbaar’, in rechtsoverweging 3.1.1. Daarmee werd steeds de suggestie gewekt dat er wel een externe oorzaak voor dat overlijden moest zijn. Terwijl ‘medisch onverklaarbaar’ alleen iets zegt over de stand van de medische wetenschap. Medisch ‘onverklaard’  zegt alleen iets over de diepgang van eventueel onderzoek naar overlijden. Dergelijk onderzoek wordt niet altijd verricht omdat plotseling ophouden met ademhalen weliswaar onverwacht is, maar niet verdacht hoeft te zijn.  Daarmee is het wel ‘onverklaard’, maar in beginsel niet onverklaarbaar.
  • Het is ‘wetenschappelijk niet verantwoord’ om zonder sectie (obductie)  onverwacht overlijden toe te schrijven aan menselijk handelen. (3.1.1) Zo’n sterfgeval is pas ‘medisch onverklaard’ als sectie geen verklaring opleverde. Van de zeven sterfgevallen die ten laste waren gelegd vond sectie slechts in twee gevallen plaats, 12 en 17 maanden na hun overlijden. Weliswaar kan opsporingsonderzoek ook leiden tot aanwijzingen van strafbaar handelen. Maar dat bewijs moet dan wel ‘extra kritisch’ worden onderzocht als de medische evidentie ontbreekt.
  • Cirkelredeneringen liggen op de loer. In r.o. 3.1.2 zegt het Hof dat de dagboekfragmenten van de verdachte zijn geïnterpreteerd vanuit de aanname dat ze schuldig is. ‘In wezen geeft dan een reeds bestaande overtuiging invulling aan het bewijsmiddel en dat is niet de in de strafrechtspleging voorgestane volgorde.’ Allerlei op zichzelf ‘niet draagkrachtige feiten’ of omstandigheden kunnen elkaar dan versterken waardoor er vanzelf een geloofwaardige bewijsconstructie uit rolt. In één geval werden de dagboekfragmenten vier jaar na een onverklaard overlijden gebruikt om zo een verdenking te construeren. Feitelijk is er bij geen enkel feit sprake van een ‘zelfdragende bewezenverklaring’. Daarom is er ook geen sprake van ’schakelbewijs’ omdat er niet eens schakels zijn. En “Zonder schakels kan nu eenmaal geen ketting worden gemaakt (3.1.3).
  • Patiënt 1 is natuurlijk overleden. Geen misdrijf: ‘nog minder aannemelijk is opzet’. ( 3.2.1)
  • De slechte toestand van patiënt 2 is niet het gevolg van menselijk handelen of nalaten, ‘laat staan van de zijde van verdachte’. (3.2.2)
  • Patiënt 3: een misverstand rond het geven van medicatie is waarschijnlijk. Geen opzettelijke toediening van een overdosis ‘door wie dan ook’ (3.2.3).
  • Patiënt 4:  overleden door een combinatie van sedativa, in een ‘te korte tijd’ toegediend na een operatie aan een kwetsbare patiënt. Niet door de verdachte. Overlijden was medisch verklaarbaar. Verdachte merkte het alarm tijdig op en meldde het aan.
  • Patiënt 5: na sectie was er ‘geen enkele reden’ om een niet natuurlijke doodsoorzaak aan te nemen. Verdenking rustte louter op dagboekfragmenten. (3.2.5)
  • Patiënt 6, 7, 8 , 9 en 10: geen sectie verricht en dus geen basis om menselijk handelen als doodsoorzaak aan te nemen. “Ook uit het opsporingsonderzoek zijn geen feiten en omstandigheden gebleken, die grond zouden kunnen geven voor de gedachte aan een onnatuurlijke of zelfs criminele doodsoorzaak.” (3.2.6)
In een interview zegt Erik van den Emster, voorzitter van de Raad van de Rechtspraak:

‘Rechtspraak is niet onfeilbaar. De betrokken rechters hebben professioneel en integer gehandeld. Van sancties kan dan ook geen sprake zijn. In juridische zin heeft het systeem uiteindelijk gewerkt en is de fout gecorrigeerd.’


De rechters hebben echter helemaal niet professioneel en integer gehandeld, er was een aanname dat Lucia schuldig was en ze hebben alleen geluisterd naar belastende experts en de ontlastende experts genegeerd.

Volgens Advocaat Stein Franken is het voor een groot deel 'beeldvorming' geweest dat in deze zaak heeft meegespeeld.

Plaats op NuJij Voeg toe aan Blig Facebook Facebook