dinsdag 7 oktober 2008

Vrijspraak van poging tot doodslag op dochtertje voor vrouw uit Geldrop

Een 37-jarige vrouw uit Geldrop is vandaag (7-okt 2008) door de rechtbank in Den Bosch vrijgesproken van poging tot doodslag op haar tweejarige dochtertje. De rechtbank achtte niet bewezen dat de moeder haar dochtertje opzettelijk een giftige hoeveelheid van het geneesmiddel diazepam had toegediend.

Het voorarrest van de vrouw was op 24 september al opgeheven. Eind januari hadden de ouders zich bij de eerste hulp van het Sint-Annaziekenhuis in Geldrop gemeld omdat hun kind epileptische verschijnselen zou vertonen. De ouders en het kind konden na onderzoek terug naar huis.
Een dag later kwamen zij opnieuw terug en toen werd bij het kind een grote hoeveelheid medicijnen in het lichaam aangetroffen.

Het Advies en Meldpunt Kindermishandeling (AMK), afdeling Helmond, deed daarop aangifte van kindermishandeling. De officier van justitie had tegen de vrouw een celstraf van twaalf maanden en tbs met dwangverpleging geëist.

Het AMK Helmond is overigens in 2007 en 2008 in opspraak geraakt wegens misstanden. Zo bleek in juli 2007 dat 126 meldingen van kindermishandeling nog niet waren opgepakt. Eén van de meldingen was toen al 150 dagen geleden gemaakt. Daarnaast wordt in 102 dossiers te langzaam vooruitgang geboekt. Bureau Jeugdzorg Noord-Brabant heeft destijds met steun van de provincie drie managers uit hun functie gezet. Tja, als het AMK zich met bovenstaande onnutte zaken bezig houdt dan kan ik me voorstellen dat er veel meldingen op de plank blijven liggen. Het Eindhovens Dagblad meldde in juli 2007 ook dat er binnen het Advies- en Meldpunt Kindermishandeling (AMK) in Helmond een cultuur van angst en terreur heerste. De directie genoot geen vertrouwen meer onder het personeel na het volgens meerdere bronnen onterechte ontslag van twee teammanagers en een vestigingsmanager.

Ook pakt de directie de wachtlijstproblematiek niet structureel aan, is de werkdruk te hoog en wentelt zij problemen af op het personeel, is de kritiek. Uit angst voor ontslag durven medewerkers hun mond niet open te doen.

Verantwoordelijk voor de crisissituatie is de directie, stelden oud-medewerker P. P. Slaats en bestuurslid J. Riepe bij CNV Publieke Zaak.

Plaats op NuJij Voeg toe aan Blig Facebook Facebook

Hoge raad heropent zaak tegen Lucia de B.

De Hoge Raad der Nederlanden maakte vandaag (7-okt 2008) bekend dat het gerechtshof in Arnhem de zaak tegen Lucia de Berk opnieuw inhoudelijk moet beoordelen.
De belangrijkste reden voor herziening vindt de Hoge Raad aanvullend onderzoek dat in deze zaak is gedaan. Daaruit is informatie naar voren gekomen die de bewezenverklaring van alle verdenkingen op losse schroeven heeft gezet.

De Berk kreeg in 2004 levenslang opgelegd voor de moord op zeven ziekenhuispatiënten en drie pogingen daartoe. De vermeende slachtoffers waren ernstig zieke kleine kinderen en bejaarden. Ze heeft echter van meet af aan ontkend dat ze iets met de incidenten te maken heeft gehad.

Behalve het hof in Den Haag sprak ook het hof in Amsterdam zich al eerder uit over de Haagse verpleegkundige. In Den Haag werd zij veroordeeld tot levenslang en tbs met dwangverpleging. Nadat de Hoge Raad had geoordeeld dat die strafcombinatie niet kon, boog het hof in Amsterdam zich over de zaak en kwam uit op een levenslange gevangenisstraf.

Toxicoloog Jan Meulenbelt deed het aanvullend onderzoek. Hij constateerde dat baby A. ook aan een natuurlijke dood kan zijn overleden, door uitputting. De dioxine die in het lichaampje werd aangetroffen, is waarschijnlijk niet de oorzaak van overlijden.

De adviseur van de Hoge Raad, G. Knigge, had het hoogste rechtscollege daarom ook al aangeraden de zaak te heropenen. Hij adviseerde tevens om niet alleen de veroordeling van de moord op baby A. opnieuw te onderzoeken, maar ook de zes andere veroordelingen. Het bewijs in de sterkste zaak, die van baby A., hing namelijk nauw samen met dat van de andere zaken.

De Hoge Raad heeft dit advies dinsdag overgenomen. De levenslange straf van De Berk blijft opgeschort en daardoor blijft ze op vrije voeten.

Mooi nieuws maar het is een schande dat ze sowieso veroordeeld werd en dat herziening zo lang op zich moest laten wachten. 'Het systeem heeft gewerkt' ja, maar ten koste van wat?

conclusies:

  1. lang niet alle deskundigen hebben de deskundigheid die rechters en OM hun graag zouden toedichten. Voorbeelden te over. Om de betrouwbaarheid van deskundigen te beoordelen zou je dezelfde vragen aan verschillende onafhankelijke deskundigen voor moeten leggen.
  2. rechters die met zo'n gammel bewijs een veroordeling uitspreken zijn niet geschikt voor hun vak.
  3. de mensen bij het OM die koste wat het kost iemand veroordeeld proberen te krijgen ook al hebben ze onvoldoende bewijs zijn niet alleen ongeschikt voor hun vak: in mijn ogen zijn het misdadigers.

Plaats op NuJij Voeg toe aan Blig Facebook Facebook