Gerechtelijke dwalingen

1 Angelique v. Eijden voor de Appelschase babymoord op Risanne Tingen
2 Cees Borsboom voor de Schiedammer parkmoord in 2000 (Vrijgelaten in dec 2004)
3 Danny Kuiters voor de geldnetkraak
4 Dick v. Leeuwerden voor de zgn. Butlermoord
5 Ernest Louwes voor de Deventer moord in 2000
6 Hendrik Wolters Steekpartij in Vriezenveen op 22 januari 1993
7 Henk Haalboom alias Max Spaan. Moord op Pim Overzier, ook wel de Drontense Bosmoord genoemd
8 Hennie Knobbe, Enschedese ontuchtzaak
9 Ina Post, Moord op mevrouw Kolstee-Sluiter(89) (In 2010 vrijgesproken)
10 Kenneth Ehigiene Drugshandel in 2002
11 Kevin Sweeney, moord te Eersel in 1995
12 Louis Hagemann, moord op de kinderen van Corina Bolhaar in 1984
13 Lucia de Berk, moord op 7 kinderen en bejaarden in 2003. (Vrijgesproken op 14 april 2010)
14 Marieke Bekkers, de spookkofferzaak in 2003
15 Rob v. Zaane, Zaanse paskamermoord (Sandra van Raalte) in 1984
16 Theo Tetteroo, Ontuchtzaak. Zie ook de kritiek van prof Wagenaar.
17 Steve H., de Rotterdamse carnavalsmoord op Ismael Mambre in 1984
18 Jim Terwiel, de Leidse balpen'moord'
19 Wilco Viets en Herman du Bois, Puttense moordzaak (moord op Christel Ambrosius) in 1994
20 Zwartewaalse incestzaak (net als bij Theo Tetteroo was ook hier het slachtoffer nog maagd na het seksueel misbruik).
21 Julianadorper incestzaak
22 Eper incestzaak
23 Soumaya Sahla voor terrorisme in 2008
24 De moord op Oma Mok. Deze zaak wordt heropend in 2012.
25 Marjan van der E. De 'Heks van Anjum'. Moord op Herman Sonnemans en Louw de Jong.
26 De moord op Reginald Koenders (toegevoegd 13 juni 2009).
27 De 'vier van Warnsfeld' (Toegevoegd 14 Sept 2009)
28 De moord op Maja van Vloten in 1994 (Toegevoegd 23 juni 2010)

Het ijsbergtopje: 2 dozijn verwoeste levens en een slapende pers&parlement
De vetgedrukte zaken zijn inmiddels aangemeld bij de CEAS

De moord in Giessen Nieuwkerk

Een van de eerste bekende 'moderne' gerechtelijke dwalingen betreft echter de moord in Giessen-Nieuwkerk: Timmerman Chris Klunder en uitvoerder Jan Theunissen worden in 1923 veroordeeld tot 15 jaar gevangenis voor de moord op de stationschef, mede op basis van een verklaring van het echtpaar Kroon uit Sliedrecht, naar later blijkt onder druk van de politie. Na speurwerk van journalist Kick Geudeker blijkt de getuigenis van de Kroons verzonnen.
De schedel van de stationschef was ingeslagen met een hamer, maar de vermoedelijke dader had een alibi. Toen vroeg de officier van justitie in Den Haag om ‘een flinke rechercheur’ die bewijzen tegen twee andere verdachten moest gaan zoeken. Die rechercheur, jong en ambitieus, raakte zo gefrustreerd dat hij de getuigen die volgens hem alles wisten, eerst bedreigde, toen geld en sigaren gaf, en ten slotte voorschreef wat ze tegen de rechter moesten zeggen.
Vier jaar later haalden de getuigen de papiertjes tevoorschijn waarop de rechercheur hun teksten geschreven had – „Vr. Kroon, u moet zeggen dat...” – en gaven die aan een journalist van Het Volk. De volgende dag op de voorpagina: ‘Onschuldig veroordeeld tot vijftien jaar.’
De volgende dag al komt de Hoge Raad bijeen om te besluiten dat er een nieuw proces moet komen.
Minister van Justitie Jan Donner, grootvader van gewezen minister van justitie Piet Hein Donner had dus toen al de mogelijkheid om een 'Posthumus' commissie op te richten, maar deed dat niet.
[Uit: "Moordenaarswerk: Een Kroniek van 120 moorden. Nederlandse moordzaken die de experts verbijsterden (1964, 2e herz. druk 1990)" van Hans van Straten]

De Julianadorper incestzaak is een vrij onbekende zaak:
De zaak speelde pakweg vijftien jaar geleden. Twee zusjes beweerden seksueel misbruikt te zijn door hun ouders. De vader werd veroordeeld.
De zaak had destijds in Julianadorp totaal geen impact. Een van de zussen heeft er geld aan overgehouden. Het leek daarom alsof het alleen daar om te doen was geweest (en om de aandacht). In het dorp leefde het gevoel dat de beide zussen wilden meeliften op de aandacht die je destijds kreeg bij dit soort zaken.