Het TV programma Twee Vandaag had zich de vraag had gesteld (Ned. 2 - 18.25 uur): is er na de Puttense moordzaak en de Schiedammer Parkmoord in de 'Enschedese ontuchtzaak' opnieuw sprake van een gerechtelijke dwaling?
Zit een vader levenslang vast door wederom een gerechtelijke dwaling?
Het antwoord werd eigenlijk ook gegeven: "Ja".
Want weer is er een gerechtelijke dwaling, en Twee Vandaag liet zien wat een "tunnelvisie" is en hoe opnieuw Polititie, Justitie en wederom, en dat is natuurlijk nog het schandelijkste van alles, "Rechters" zwaar in de fout gingen. En wat nog griezeliger is: zij blijven volharden in hun gedrag zodat naar alle waarschijnlijkheid een man nu al 6 jaar lang onschuldig in de gevangenis zit, althans er is nog niet het begin van een bewijs van zijn schuld geleverd, en die met het uitzicht op een aanvullende TBS-behandeling wel eens levenslang opgesloten kan blijven.
Toch werd de betrokkene veroordeeld en de rechter voerde zelfs het theaterstukje op om de zitting even te schorsen, "...het wordt me even iets teveel...", omdat hij door emoties was overmand. Normaal gesproken zouden rechters voor dit soort onbeheerste manipulaties ontslag op staande voet dienen te krijgen, maar omdat ons rechtssysteem een dergelijk model niet kent velt de magistraat momenteel weer gewoon nieuwe oordelen, al dan niet met een traan voor de publieke tribune.
De veroordeelde heet Hennie Knobbe en is nu opgesloten in de gevangenis in Arnhem in afwachting van zijn TBS-behandeling. Hij werd beschuldigd van verkrachting van kinderen waar onder zijn eigen twee zwak begaafde dochters die door de ondervragers afgedwongen tegen hem getuigden maar later tot rust gekomen weer verklaarden "dat er niets van waar was" van hun aanvankelijke beweringen.
Aan het woord kwam de emeritus hoogleraar Rechtspsychologie Prof. Hans Crombach, getuige deskundige, die de procesgang had onderzocht en geen spaan heel liet van de gang van zaken. Letterlijk concludeerde hij over de justitiële autoriteiten die bij de zaak betrokken waren:
"domheid, incompetentie, verkeerde gedrevenheid van zowel de recherche, als het openbaar ministerie als ook de rechters- er is namelijk geen bewijs - er is heel wel mogelijk dat er niks gebeurd is."
Crombach haalde een getuigenverklaring aan van één van de z.g. slachtoffertjes, en u ziet de letterlijke tekst zoals deze in beeld werd gebracht. Hier gaat zelfs de leek van overstag als hij Knobbe al schuldig vond.
De veroordeelde Knobbe heeft nu het volgende middeleeuwse probleem van verdachten die op de pijnbank bekentenissen werden afgedwongen om de martelingen te doen ophouden. Hij is ook voor TBS veroordeeld, en als hij tijdens die procedure blijft weigeren schuld te bekennen blijft hij dus in de ogen van de behandelaars ongenezen en tekent hij als het ware voor levenslange opsluiting.
Intussen blijken er ook in deze rechtszaak weer stukken uit de relevante dossiers te zijn verdwenen die dus niet in handen van de rechters kwamen, zoals de ontlastende verklaring in een door justitie geheimgehouden rapport: 
"...de verhoren zijn vooringenomen, onaanvaardbaar en onomkeerbaar. Er is fout op fout gestapeld..."
Twee Vandaag had goed speurwerk gedaan en liet uiteraard ook Justitie aan het woord in de persoon van Albert Hazelhoff, Hoofdofficier van Justitie (plv). Deze was niet erg onder de indruk van het door Crombach en Twee Vandaag aangevoerde materiaal en een beter voorbeeld van wat een "tunnelvisie" is had Twee Vandaag met deze officier daarmee niet in de schoot geworpen kunnen krijgen.
Dus moet de actie weer komen van advocaten die brood zien in een heropening van deze zaak, en dat is in dit geval Mr. Geertjan Knoops, tevens Hoogleraar Strafrecht, die zich evenzeer had verwonderd over het dossier.
Hij zal heropening van het onderzoek verlangen en daarmee begint voor de veroordeelde het hele verhaal weer van voren af aan.
Het opinieweekblad HP/De Tijd kwam enkele weken geleden al met een belangwekkend artikel dat er in ons land 
waarschijnlijk tenminste acht mensen levenslang veroordeeld zijn waarvan de schuld op zijn minst mag worden betwijfeld. Het is goed dat rubrieken zoals Twee Vandaag (AVRO en TROS) daarop blijven ingaan, en te hopen valt dat er continuïteit in de berichtgeving zal worden betracht.
Want een ten onrechte tot levenslang veroordeelde moet voor elke kijker onverdraaglijk zijn.
